Cehennemin kapısı için düşünülen sağ kanatta iki kez ortaya çıkan Fugit Amor, Cehennem'in ikinci çemberinde, günahkâr bir tutkuya boyun eğenlerin canlarını acıtan, onları durmaksızın hırpalayıp sarsalayan bir acının pençesine düşmüş iki insanın amansız koşusunu betimler. Grup iki figürden oluşur; bunlardan biri de, büyük olasılıkla en eskisi, daha sonra L'Enfant prodigue (Savurgan evlat) adını alacak olan L'Adolescent désespéré den (Umutsuz ergen) başkası değildir. Grup ilk kez 1887'de Georges Petit galerisinde ortaya çıkmış, sonra da 1889'da Monet-Rodin sergisi sırasında yeniden sergilenmiştir. Uçuruma doğru giden bu amansız koşunun görüntüsü, dönemin simgeci imgeleriyle ve köklerini Baudelaire'in Kötülük çiçekleri'nde bulduğumuz, kadını erkeğin mutsuzluğunun yaratıcısı olarak gösteren düşünceyle bütünüyle uyuşan bir görüntüdür. Bu yüzden de büyük bir başarı kazanmıştır; birkaç bronz dizisi ve dört versiyonunu bildiğimiz mermer kopyalar, bu başarının tanıklarıdır.