1912'de resim ve heykelin de bir nevi yazı olduğunu düşünmeye başlayan Picasso, sanat eserinin dış dünyayı yansıtan bir aynadan ziyade, işaretlerin bir şekilde düzenlenmesi olduğu kanısına varır. Kübizm akımında kilit öneme sahip olan bu düşünceye 1924 yılında geri dönen sanatçı, noktalardan ve birbiriyle kesişen çizgilerden oluşan, ve kaligrafi sayfalarını ya da astronomik haritaları andıran bir dizi çizim yapar. Pepe Karmel, bu konuşmada bir yazı çeşidi olarak çizim kavramını çözümleyip, bunun Picasso ve diğer 20. yüzyıl ressamları üzerindeki etkisini izleyecek.
