Kuran-ı Kerim

Rebiülevvel 964 [Ocak 1557]

Bu Kuran zarif on iki köşeli tezhipli zahriye ile açılır (y. 1a) ve onu izleyen Fatiha suresi serlevha tezhiplidir (y. 1b-2a). Etrafı cetvellenmiş enli pervazla sure satırlarını çepeçevre kuşatan yatay ve dikey bölmeler altın ve lacivert zemine altın sarmal dallar üzerinde sıralanan minicik çiçekler, rumiler ve hatayilerle, satır araları altın zemine siyah konturlu dallar ve çiçeklerle süslüdür. Sayfa kenarının tığları yüzyıldaki onarım sırasında yapılmış olmalıdır. Kuran’ın Bakara suresi ayrı bir yaprakta unvan tezhibiyle başlar (y. 2b). Bu tezhibin altta dikdörtgen, üstte kubbevari haşiyeli bir tasarımı vardır, tığları özgündür. Bakara suresinin ilk iki yaprağının satır araları tamamen altındır. Sure başları ve sayfa kenarında yer alan güller de tezhiplidir. Güller kimi kez bir kolye gibi sayfa kenarında sıralanır (y. 201a, 287a,b, 323a), bazen de bir zahriye gibi tek başına durur (y. 150b, 229a, 308b). Güllerin içine hizb, aşr, cüz yazıları yerleştirilmemiş, birkaç yerde gülün yanına altın sülüsle “secde” yazılmıştır (y. 288b). Sure başları siyah tahrirli altın sülüs, bazen de sülüs ve muhakkak hatladır (y. 226b). Kitabın ketebe kaydı 335b yaprağının ortasındaki kare cetvelli alana küçük nesih hatla yazılmıştır. Bu kayıtta hattat adını izleyen fi medineti’l ibaresinden sonra gelmesi gereken şehir adı silinmiştir. Silik izlerden bu şehir isminin Bursa olabileceği düşünülmektedir. 16. yüzyıl ortasının üstat bir müzehhibi olan sanatkâr, bu Kuran nüshasının nadide örnekler arasında yer almasını sağlamıştır. Eserin miklepli deri cildi muhtemelen 20. yüzyıl onarımında yapılmıştır.

Ferağ kaydı: y. 335b: Ketebe hezel mushaf eş-şerifü'l ali Ahmed bin Mehmed bin Musa fi medinetü'l …….

en son satır: Sene erbaa ve sittin ve tisa maye. 964