Sanatçı

Elif Naci

Gelibolu’da Miralay Hüsnü Bey’in oğlu olarak dünyaya gelen Elif Naci, 1914’te Sanâyi-i Nefîse Mektebi’ne girdi. Birinci Dünya Savaşı’nın başlamasıyla askere alınarak ara verdiği eğitimine, 1916’dan itibaren İbrahim Çallı’nın öğrencisi olarak devam etti. Aynı yıl İfham gazetesinde yazılar yazmaya başladı. Öğrencilik yıllarından itibaren İleri, Son Posta, Son Telgraf, Milliyet, Tan ve Cumhuriyet gazetelerinde çalıştı. Güzel Sanatlar Akademisi’ni bitirdikten sonra çeşitli illerde resim öğretmenliği yaptı. 1929’da Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği’ne girdi. İlk kişisel sergisini 1930’da Topkapı Sarayı’nın yanındaki Alay Köşkü’nde açan sanatçı, 1933’te d Grubu’nun kurucuları arasında yer aldı. Grup 1951’de dağılana kadar düzenlenen tüm sergilere katıldı. 1937’de müdür yardımcısı olarak girdiği Türk ve İslam Eserleri Müzesi’nde 1939’da müdürlüğe atandı. Aynı sene düzenlenen ilk Devlet Resim ve Heykel Sergisi’ne Atatürk Portresi’yle katıldı. Yurt dışında da Budapeşte, Atina, Bükreş, Moskova, Brüksel, Londra ve Paris’te çeşitli karma sergilere katılan Elif Naci, ikinci kişisel sergisini 1947’de Eminönü Halkevi’nde, üçüncüsünü ise retrospektif olarak 1951’de Galatasaray Lisesi girişinde açtı. Türk ve İslam Eserleri Müzesi’ndeki görevini 1956’ya kadar sürdürdü, 1962-1963’te Topkapı Sarayı Müzesi’nde müdür yardımcılığı yaptı. Elif Naci, sanat tarihi üzerine kitapların yanı sıra gazete ve dergiler için d Grubu’yla ilgili makaleler de yazdı. 1937’de arşiv memuru olarak girdiği Cumhuriyet gazetesindeki görevini hayatının son yıllarına kadar sürdürdü.